- müntəsif
- ə. yarı olmuş; yarılanmış
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
müntəsif
Look at other dictionaries:
müntəzir — sif. <ər.> Gözləyən, intizar içində olan, intizarda qalan. Mən müntəzirəm verəm rəvacın; Bimar isə eyləyəm əlacın. F.. Hərəmxanada cümlə hərəmlər şahın fərmayişi ilə otaqda hazır olub qüdumuna müntəzir idilər. M. F. A.. <Hadi lələ:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müntəzəm — <ər.> 1. sif. Düzgün və ardıcıl, sistematik, sistemli, daimi. Müntəzəm yazışma. – . . Müntəzəm qulluq Tapdığı . . ayağa qaldırdı. Ə. Ə.. Bu sakitlik içində dənizin dalğaları müntəzəm fasilələrlə . . qəribə səslə xarıldayırdı. M. Rz.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müntəxəb — is. və sif. <ər.> köhn. Bir çoxları arasından seçilmiş, bəyənilmiş. Məhbubimüntəxəb, bir alinəsəb; Qəmzəsində qəzəb, sən saxla, yarəb! M. P. V.. // Başqaları arasından öz məziyyətləri ilə seçilən, fərqlənən. . . <Q. Zakir və S. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyri-müntəzəm — sif. <ər.> Müntəzəm olmayan, tərtibsiz, nizamsız. Qeyri müntəzəm qoşun. – Üzəngilər qeyri müntəzəm z. bir halda cingildədi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
abad — sif. <fars.> 1. Müntəzəm və çoxlu tikintisi, yaşayış üçün hər cür şəraiti olan; şen. Abad şəhər. Abad kənd. – Söylədiyimiz dövrdə İçərişəhər abad deyildi. H. S.. Abad, gözəl şəhərimiz sülhün böyük dastanıdır. N. R.. // Ümumiyyətlə, yaxşı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmərbəstə — sif. və zərf <fars.> köhn. Əmrə müntəzir, xidmətə hazır; amadə. <Əzim bəy:> Olar həmin xidmət üçün kəmərbəstədirlər. M. F. A.. Kəmərbəstə durmaq köhn. – əmrə müntəzir olmaq, hazır durmaq. <Məhəmməd Qacar> tamam İrana qiblə idi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xüsusi — sif. <ər.> 1. Ancaq ayrıca bir şəxsin özünə aid olan, özü ilə bağlı olan, özünə xas olan; şəxsi, fərdi. Xüsusi təşəbbüs. Başqasının xüsusi həyatına qarışmaq. – <Məcid Əfəndi:> Yaxşı ki gəldiniz, sizinlə xüsusi bir işim daha var. . H.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ahəngdar — sif. <fars.> 1. Səsləri və ya rəngləri arasında uyğunluq (ahəng) olan; qulağa (gözə) xoş gələn, qulaqları (gözləri) oxşayan, gözəl səslənən; ahəngli, xoş, lətif. Ahəngdar səs. Ahəngdar şeir. Ahəngdar nəğmə. – Əncir ağacı altında inləyən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çeşməkli — sif. Çeşmək taxmış, gözündə çeşmək olan; gözlüklü, eynəkli. Ucaboylu, uzunboğaz çəkməli, . . çeşməkli mühasib içəriyə girərək əmrə müntəzir kimi durdu. S. R.. Çayxananın dib tərəfində oturmuş çeşməkli oğlan Xalıqverdiyə xüsusi nəzər saldı. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
idraklı — sif. İdrakı olan, dərrakəli, fəhmli, düşüncəli, şüurlu. Bu ayda bizim təşkilat ibtidai bir haldan çıxıb . . idraklı, müntəzəm, mübariz bir təşkilat şəklinə keçir. M. S. O.. <Gülnisə:> Sən idraklı olduğun üçün bilirdim ki, sözümü tez… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
